Τσιμπούρια

Τα τσιμπούρια , ενημέρωση και  καταπολέμηση τσιμπουριών, προστασία από τα τσιμπούρια.

Τα τσιμπούρια (κρότωνες) ανήκουν στα αραχνοειδή και ανάλογα με το είδος τους μεταδίδουν ασθένειες όπως είναι η νόσος του Lyme (μπορρελίωση) και η εγκεφαλίτιδα (δάγκειος ή αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας – Κονγκό).

H ασθένεια Lyme ή Lyme μπορρελίωση είναι μια ζωοανθρωπονόσος που προκαλείται από βακτήρια, τις σπειροχαίτες του συμπλέγματος Borrelia burgdorferi 

Όταν ένα τσιμπούρι προσκολλάται στο ανθρώπινο δέρμα και είναι μολυσμένο με μπορρέλια.

Το βακτήριο περνάει στο αίμα και μεταναστεύει στους ιστούς αποφεύγοντας το ανοσοποιητικό σύστημα κι έτσι προκαλείται η λοίμωξη που ονομάζεται Lyme ή μπορρελίωση Lyme bοrreliosis).

Τα τσιμπούρια τρέφονται με αίμα

Φέρουν τέσσερα ζεύγη ποδιών εκτός από τις προνύμφες που φέρουν τρία ζεύγη. Ο κύκλος ζωής των τσιμπουριών διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Περιλαμβάνει τα στάδια ανάπτυξης του αυγού, της προνύμφης, της νύμφης και του ενήλικα.

Κάθε ενήλικο θηλυκό γεννά ομάδες 200-1000 αυγών. Κάτω από πέτρες σβόλους χώματος ή μέσα σε ρωγμές τοίχων και ξύλων κοντά στην επιφάνεια του εδάφους. Οι προνύμφες εκκολάπτονται από τα αυγά κατά την αρχή της άνοιξης και μετά τρέφονται απομυζώντας αίμα από μικρά θηλαστικά. Αναρριχώνται σε χαμηλή βλάστηση μέχρι 30 εκατοστά. Περιμένουν να περάσει κάποιο ζώο όπως ποντίκι, σκύλος κλπ στο οποίο προσκολλώνται με την βοήθεια των νυχιών που έχουν στα πόδια τους. Απομυζούν αίμα μέχρι και διάστημα μερικών ημερών κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωσή τους.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή πολλά από τα τρωκτικά είναι μολυσμένα με το βακτήριο μπορρέλια, μολύνονται οι προνυμφες των τσιμπουριών και στη συνέχεια μεταδίδουν την μπορρέλια σε άλλα ζώα στα οποία θα προσκολληθούν στη συνέχεια, καθώς και στον άνθρωπο. Οι νύμφες έχουν ανάγκη από συνεχή σίτιση με αίμα στα πλαίσια της ωρίμανσης τους σε ενήλικα τσιμπούρια.

Στη συνέχεια το ενήλικο τσιμπούρι αναρριχάται σε βλάστηση ύψους μέχρι και 1,5 μέτρου όπου αναμένει να τον κατάλληλο ξενιστή (κάποιο ζώο για να ρουφήξει αίμα). Όταν το τσιμπούρι πίνει αίμα από ένα ζώο ή από τον άνθρωπο εκκρίνει μια κολλώδη ουσία η οποία διευκολύνει την προσκόλλησή τους και μεταξύ άλλων αναισθητικές ουσίες με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μην αισθάνεται ιδιαίτερο πόνο. Έτσι δεν γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχει κάποιο τσιμπούρι στο σώμα πριν εμφανιστεί εξάνθημα.

 Σημαντική κρίνεται επίσης η απομάκρυνσή του να γίνει πριν περάσουν 24 ώρες.

Τα Τσιμπούρια αντιμετωπίζουνται με απεντομώσεις.

Τσιμπούρια